Warka | 71 km

Dzisiejszego dnia ponownie wspomogliśmy się transportem Kolei Mazowieckich, by dotrzeć do położonej na południe od Warszawy Warki.

Przed podróżą okazało się, że mamy jeszcze godzinę do odjazdu pociągu (straszne z nas gapy, bo sprawdziliśmy rozkład jazdy dla dni roboczych) – spędziliśmy ją wygrzewając się na słońcu w Parku Świętokrzyskim przy Pałacu Kultury. Nie byliśmy sami, towarzyszyły nam sroki i wrony, które używały fontanny do namaczania pieczywa:

Sama podróż była ciekawym przeżyciem ze względu na liczne grono rowerzystów wybierających się o tej porze roku na przejażdżki. Na szczęście wszyscy upchnęliśmy się w wagonie, a to lekkie zatłoczenie sprzyjało zawieraniu znajomości – a przynajmniej krótkim pogawędkom. My wysiedliśmy już jako ostatni na stacji w Warce.

Zwiedzenie zaczęliśmy od Placu Stefana Czarnieckiego.

Taką nazwę nadano tutejszemu rynkowi ze względu na fakt, że w czasie potopu szwedzkiego Stefan Czarniecki pobił w bitwie pod Warką wojska szwedzkie.

Potem pojechaliśmy dalej i … tyle udało nam się zobaczyć z muzeum Kazimierza Pułaskiego. Niestety cały teren był zamknięty ze względu na remont w ramach rewitalizacji całego zespołu parkowo-pałacowego (ma być skończony w maju 2012 r).

Pałac znajduje się we wschodniej części Warki, Winiarach. W XVIII w. obiekt należał do rodziny Pułaskich. Później zmieniał właścicieli, gościł wielu wybitnych artystów, znanych polityków. Po wojnie, zanim założono muzeum, mieściło się tu jeszcze liceum ogólnokształcące z internatem.

Wracając spod bramy muzeum minęliśmy zakłady produkcyjne wina z Warki, niestety sklep firmowy był nieczynny 😉

Udaliśmy się więc w stronę rzeki. Tutaj widać było skarpę i znajdujące się na niej kościoły:

•  barokowy kościół Matki Boskiej Szkaplerznej, który dawniej był klasztorem franciszkańskim:

Stanowi on miejsce pochówku książąt mazowieckich – Trojdena i Konrada II Czerskiego. Znaleźć tu można również grób księżnej Danuty Anny.

• i (również barokowy) kościół św. Mikołaja, pochodzący z lat 1603-61:

Jeszcze tylko krótki odpoczynek nad Pilicą,

(gdzie można wypożyczać kajaki, organizowane są też spływy – na trasach od 7 do 40 km)

i ruszyliśmy w drogę  powrotną do Warszawy.

Na naszej trasie minęliśmy jeszcze słynne browary, niestety również tutaj bez degustacji :p

Droga początkowo prowadziła przez równie słynne gospodarstwa sadownicze.

Była przyjemna i pusta – chociaż musieliśmy jechać cały czas pod słońce

(ale co tu grymasić, skoro taka ładna jesienna pogoda:)

W Chynowie przejechaliśmy koło drewnianego kościoła pochodzącego z z XVII w:

Kanałek mijany po drodze w Julianowie :

Samoloty zniżające się do lądowania utwierdzały nas, że jedziemy w dobrym kierunku…

Jak zwykle, także i podczas tej wycieczki nie zabrakło piachowych dróg…

Pod koniec wylądowaliśmy jeszcze  w Zimnych Dołach, gdzie sporo rodzin (zwłaszcza z dziećmi) postanowiło spędzić weekendowy czas.

Zimne Doły znajdują się na terenie Chojnowskiego Parku Krajobrazowego, między Żabieńcem a Zalesiem Górnym.

Jest to popularne miejsce rekreacyjne z miejscami do rozpalania ogniska, placem zabaw dla dzieci, stawami. Można też wspinać się po parku linowym „Małpi Gaj”.

My po krótkim odpoczynku wróciliśmy przez Konstancin i Powsin do domu.